22 sene değil, 22 milyon sene yaşasa bile, dünyadaki herkes bu süre boyunca bütün işlerini bırakıp da şu şahsı topluma geri kazandırmak istese bile, bunu yapamazlar. Bu, teknik olarak mümkün değil. Çünkü bu kişi aslında artık insan değil. Sadece sureten insan…
Eskiler “ar damarı çatlamış” derlerdi. İnsan, bir kere insanlıktan çıkınca, bir daha asla insana dönüşemez.
Bu şahıs, tam da anlattığım ve kaldığım o Ümraniye E tipi toplama kampında (ceza evi de diyorlar) kalmış. Tek tek dolaşmadım ama adım kadar eminim ki TR’nin ceza evleri bunlarla dolu.
Karnını doyuramayan, kendi geçimini tam olarak sağlayamayan Türkiyelilerden hatta asgari ücretlilerden kesilen devasa vergilerle bile bu lüzumsuzları besliyor bu devlet… Hem de yüz binlercesini… Bazını 28 sene, bazılarını 32 sene bile besliyor. Şu devasa mali kriz yıllarında bile, bunlar için her sene birkaç tane yeni ceza evi de yapıyor.
20 küsur sene aralıksız yatıp çıktıktan hemen sonra onlarca kişiyi dolandırarak tekrar 20 küsur yıl ceza alanı ve yeniden sözde ceza evine gireni gördüm ben… Kendini hiç kusurlu görmüyordu. Bunalmış, daralmış diye ruh hastalıkları hastahanesine götürülüp getiriliyordu, türlü türlü lüzumsuz masraflar yapılıyordu milletin vergileriyle…
Bunlara af çıkartacaklarmış. Bunlara af çıkartmak isteyenler ya hiç hayat tecrübesi olmayan ve insanları tanımayan kişilerdir ya da bunlar kadar insanlıktan çıkmış kişilerdir.
