Kameralara oynamaya çabalayanlara kimse kanmasın. Sahada bozgun halindeler. Yurt içinde de yurt dışında da çok çaresizler, korkuyorlar, panik halindeler.
Ankara’da “kabine” dedikleri çete iyice “işlemez” hale geldi, iyice çöktü, dağıldı. Emirleri altındaki sözde gazeteciler üzerinden “Kabine değişecek. Sadece üç kişinin yeri garanti. Diğer herkes değişebilir.” haberlerini yaymaya başladılar. Ankara’nın işi çoktan bitti…
Bir değil, bin kere yeni kabine kurmaya oynasalar bile faydasız. Hem vakitleri yok, hem paraları yok, hem işe yarar adamları yok, hem cesaretleri yok, hem hareket sahaları yok. Yok yok üstüne…
Hiç beklemedikleri gruplar bile çevrelerinden ayrıldılar, bunlara verdikleri desteği kestiler.
Ankara ile eş zamanlı olarak Tahran da bin türlü sorunla inim inim inliyor.
İstanbul’un sahayı rahat bırakmasını, baskıyı azaltmasını, kara para ve terör işlerinin artmasını umuyor ama boşuna bekliyor. Onların da sonu geldi.
Görüyor musunuz, aylardır Türk Devletleri Teşkilatı dedikleri ihanet ve kara para teşkilatının adını bile anmaktan kaçınıyorlar?
Hani Azerbaycan ile Ermenistan arasında güya neler neler yaşanacaktı, oradan aşağı doğru da bir kara para hattı inecekti, okyanusa ulaşacaktı?
İstanbul bunların hangi planlarını bozmadı?
Çoktan başladıkları ve şovunu yaptıkları Akkuyu NGS bile İstanbul’un verdiği karşılıklar neticesinde ellerinde patladı ve devam etmeyecek. Bu şartlarda güya Kalkınma yolu açacaklarmış.
Ona dair yaptırdıkları haberlerde, İstanbul’un otoban projesinde geçtiği gibi cümleler ekletiyorlar. Haberlerini, şovunu yaptırmak, kameralara görüntüler vermek çok kolay iş ama İstanbul “hayır” deyince icraatını yapmaları ise mümkün değil.
Bunlar anca kabristana doğru yol yapıyorlar. Bunun da farkındalar ama onun bunun piyonu olan tasmalı piyonlar bunlar… Sahipleri ölüme sürse de itiraz hakları yok.
“Koş oğlum, ısır oğlum, parçala oğlum” yönlendirmeleri, işte bir gün gelince “Öl oğlum”a dönüşüyor.
Akademi Dergisi | Mehmet Fahri Sertkaya
..
